تیرماه سال 93 با دوستان برای اولین بار به دشت آزو رفتم. از آن سال به بعد فرصت نشده بود دوباره برم. چند بار به طلا گفتم که بریم دشت آزو و لی هر سال به دلیلی فرصت نمی شد. امسال بلاخره تونستیم یک برنامه خانوادگی برگزار کنیم و دوری تو دشت بزنیم. برنامه سبک و صرفا تا کلبه بود و دیدن زیبایی های دشت تو اردیبهشت ماه .
تصاویر زیر در 2 اردیبهشت 1400 ثبت شده و زیباترین حس من برای تکرار ثبت تصویر از زاویه ای هست که سال 93 گرفتم و تابلوش الان رو دیوار خونه آویزونه.... این عکس رو طلا گرفت .
رسیدن به دشت آزو سخت نیست. دو تا جستجوی کوتاه شما رو به دشت می رسونه .
جستجوی اول : کارخانه آب معدنی نوا رو تو برنامه های مسیر یاب مثل گوگل مپ جستجو کنید تا به محل پارک ماشین و شروع پیاده روی برسید.
جستجوی دوم: کلبه دشت آزو و یا پناهگاه دشت آزو ( پاشوره ) رو برای رسیدن به دشت و کلبه جستجو کنید.
اگر علاقه دارید با جی پی اس (GPS) مسیر رو طی کنید پیشنهاد من استفاده از نرم افزار wikiloc هست. ترک GPS مسیری که من طی کردم رو می تونید اینجا ببینید.
قبلا آموزش نرم افزار wikiloc رو تو وبلاگ گذاشتم . البته مربوط به نسخه قدیمی هست ولی برای آشنایی خوبه. می تونید از اون استفاده کنید.
تو کل دشت تقریبا آنتن دهی کامل موبایل و حتی نت وجود داره پس مشکلی پیش نمیاد. مسیر ساده و پاکوب داره و برای برنامه خانوادگی هم مناسبه.
متاسفانه به نظر میاد فرد یا افرادی دارن دور کلبه رو حصار ( فنس ) می کشن و احتمالا به زودی دیگه کلبه ای برای استراحت و شب مانی تو دشت نخواهیم داشت.
برنامه سال 93 رو با فرشید داوودی و الهه حمیدی رفتم که البته برنامه صعود قله پاشوره بود.اگه این مطلب رو خوندین برام کامنت بزارین
امسال با همسرم طلا به همراه پدر و مادر همسرم به دشت آزو رفتیم.