داشتم برای وبسایت کوهنامه یک مطلب آماده میکردم. مجبور بودم تعداد زیادی از مطالب آرشیو کوهنامه و وبلاگ های دیگه رو جستجو کنم و حتی بخونم.
جستجویم تمام شد، مطلب و محتوا تهیه شد و وقتی نتیجه کار رو داشتم میخوندم و گوش میدادم غصه خوردم، به قول امروزی ها رقیق شدم.
به سختی خودم رو جمع کردم.
راستشو بگم دلم برای اون روزها تنگ شد. برای ساعت هایی که با هم بودیم.
به قول شاعر : گاهی دلمان برای خودمان تنگ می شود
یادش بخیر.